Gdy będę kończyć życie
przecież to fakt
wyżyty należycie
niczym plik akt
lekko zniszczony
będę zadowolony
Już teraz to wiem
wieczorem
z kominkiem
z kocykiem
z humorem
w milczeniu
czując bliskość w płomieniu
Choć mógłbym pisać
bez końca
kartka się kurczy
z gorąca
znika wraz ze mną
cała treść
Do zoba
cześć
Bóg spełnia nasze prośby bardzo przewrotnie, bo często wtedy, gdy przestaje nam na nich zależeć
~ Izabela Margańska, Przekazy duszy
z nurtem
pod prąd
linearnie
trochę niezdarnie
turbulentnie
namiętnie
opadać
na dno
unosić się
dryfować
nurkować
niezależnie od naszego zdania
życie to…
Poznając innych poznaję samego siebie
Przestrzeń (życiowa) jest niezwykle ważna
W każdym rozumieniu
Dużo lepiej idzie nam robienie czegoś niż rozumienie
~ Nassim Nicholas Taleb, Na własne ryzyko
Największe ryzyko to dać swoje serce innemu człowiekowi
~ Maleo
hmmmmm….
rozpływając się o świcie
z elastyczną siłą
otwieram się na życie
to niezmienna miłość
Nie zawsze jem z powodu głodu.
Jakie pragnienia
zaspokajam furą jedzenia?
Patrząc razem w jednym kierunku
widzimy głębiej
czujemy mocniej
przeżywamy więcej
Oda do radości
na cztery ręce
Co mi chcesz powiedzieć gdy płaczesz?
Ty nie znasz słów
a ja znaczeń
Więc zwalniam
uważnie stawiam kroki
słucham na dwa ucha
jednym głowy
drugim brzucha
Jest cicho i słonecznie
tej jesieni
bukiet złotych myśli
kołysze się niespiesznie . . .
wiem
to się zmieni
emocji bure chmury
zimne deszcze słów
ale potem znów…
…jest cicho i słonecznie
zapachy i kolory
wśród każdej pogody
ciepłych uczuć szal
daje dużo swobody
mniejszy zasięg
nad adasiem
da się !!!!!!
nie sięgam
wybrednie wybieram
i n f o r m a c j e
a ku ku
fejsbuku
tańczę moje rytmy
zamiast
a l g o r y t m y
znikam
nie klikam
czuję
siebie obserwuję
przymrużam oko
jest s p o k o
Na wszystko w naszym życiu możemy patrzeć jak na pewnego rodzaju grę, w którą gramy, akceptując jej reguły, lub rolę, którą mamy odegrać. Nasz wybór jest prosty: albo gramy w nią taką, jaka ona jest, albo szukamy innej.
~ Piotr Stankiewicz, Sztuka życia według stoików
Coś mnie nakręca
się znęca
boję się
że plany runą
horyzont pokryty łuną
pali się!!!!!
Wszystkie techniki
triki
na miejsca!!!
Do roboty!!!
ale zaraz…
o co ten cały ambaras?
co się stało to się nie odstanie
pozostaje czekanie
albo po prostu bycie
powtarzając sobie
takie jest życie
Siedzimy tu już długo bez słowa
W takich chwilach niepotrzebna jest mowa
Pewnego dnia w nocy w Pszczewie urodził się mały piesek. Miał na imię Gutek. Przyszedł wujek Marian i zobaczył małego pieska, który nie miał domu i przygarnął go do siebie. Gutek bardzo się ucieszył. Poszli razem do lasu przygotować dla Gutka dom. Ścieli kilka drzew, zrobili z nich deski, a z desek budę, którą Gutek pomalował własnym ogonem. Tak bardzo się cieszył! Miał swój dom! Wchodził do niego i wychodził ciągle…
Wujek Marian powiedział: Gutku, będziesz pilnował naszej posiadłości – i Gutek wziął to sobie mocno do serca. Siedział, pilnował, szczekał na wszystkich, nawet gryzł jak było trzeba!
Pewnego dnia w nocy przyszli złodzieje. Skradali się najciszej jak tylko mogli. Gutek spojrzał na nich jednym okiem, poczekał cichutko aż podejdą bliżej i… rzucił się na nich z całą siłą!!! Złodzieje uciekali aż im buty latały dookoła uszów! Wujek Marian był bardzo zadowolony. Poszedł do zamrażarki, wyciągnął wielką kość i dał Gutkowi jako nagrodę za skuteczną ochronę. Gutek zabrał kość do swojej budy i gryzł ją, gryzł aż usnął…
Bohaterowie odeszli, dzieci urosły, bajka zostaje w sercu…
